6.12.10

Ελπίδα, είναι αυτό... που γεννιέται και μένει, στις αυλές των παιδιών, σε μια χώρα καμμένη


Μια καρτούλα (επίκαιρη) που όμως είχε φτιαχτεί πριν δυο χρόνια...
ένα απόγευμα κοντά στα Χριστούγεννα (σχεδόν γιορτινό) τότε που η Αθήνα και πολλές άλλες πόλεις έβγαζαν ακόμα καπνό, ...ακόμα και από τα Χριστουγεννιάτικα δέντρα...
Μια καρτούλα που ποτέ δεν είχε δημοσιευθεί (για την ακρίβεια είχε αυτολογοκριθεί) γιατί στον “τότε” Σύλλογο Νέων είχε συμφωνηθεί (και σωστά) να μην παίρνει καμία πολιτική θέση... γιατί δεν ήταν αυτό ο σκοπός του.
Αν και το μήνυμα δεν ήταν πολιτικό αλλά ποιητικό...
Έτσι κι αλλιώς για πιά πολιτική μιλάμε? Τους μεν που “κάψανε” τόσα χρόνια τα δημόσια χρήματα ή τους δε που καίνε ότι βρουν μπροστά τους!
Με κανέναν δεν είμαστε!
Την ελπίδα όμως δικαιούμαστε να την κρατάμε σφυχτά!

Και τώρα πιά που σύλλογος δεν υπάρχει (σχεδόν από τότε)... παρά μόνο σε εικονιδιάκια μπορούμε να πούμε ότι το μήνυμα αφορά την Παρέα Νέων εκ Μαστοροχωρίων που θα ήθελε να αναγεννηθεί κι αυτή μέσα από τις, δικές της “στάχτες”... μέσα από νέες ...παιδικές αυλές!

...εις μνήμην!

Μαζί με ολόψυχες ευχές για καλές γιορτές!