29.4.09

Kαλά Χριστούγεννα και ευτυχισμένος ο ....καινούργιος Πάσχας!!

Χρόνια πολλά σε όλους καμάρια! με κάθε ευτυχία και πάντα καλή διάθεση!!

Ποιος είπε ότι ο Σύλλογος δεν έχει δράση όλο αυτό το χειμώνα... :-)
Ας υπάρξει πλέον και μία αληθινή φωνή σε αυτό το ...ριμαδοblog.
Λοιπόν, το περιοδικάκι μας, η Αγκίδα τεύχος 2 - 3 (...πουλάκια κάθονται) είναι υπό κατασκευή και ετοιμάζετε πυρετωδώς (δηλαδή δεν έχει γίνει τίποτα) το Ημερολόγιο του ...2009 είναι σχεδόν έτοιμο!!!!! (αυτό το καθυστερήσαμε λίγο, αλλά έτσι κι αλλιώς "χρόνος δεν υπάρχει") Οι συναντήσεις συνεχίζουν κανονικότατα ... (αραιώσαν λίγο είναι αλήθεια, αλλά τι σου είναι 6 μήνες μπροστά στην αιωνιότητα...). Τα περισσότερα μέλη του Συλλόγου Νέων, δεν είναι καν πια νέοι... (αλλά τι σου είναι μία νεότητα μπροστά στην αιώνια ...νεότητα). Τα γέλια κόπασαν λίγο, η αλήθεια είναι, στην Βουλαροκτόνου 40 και στα τριγύρω μεζεδοπωλεία, έχει κάνει κατάληψη η γαλήνη.
Ο Πρόεδρος δεν υπήρξε ποτέ! Ο Γενικός Γραμματέας πήρε την Σφραγίδα και έφυγε... Όσο για τον ταμία ... παίζει να τον κυνηγάνε οι τράπεζες για τα χρέη του Συλλόγου...(δε λες καλά που δεν είχε λεφτά ο Σύλλογος, θα τον κυνηγούσαν τα μέλη...)
Αλλά τι να σου κάνουν κι αυτοί? παρέλαβαν Χάος!

Πέρα από τη πλάκα έρχονται και εκλογές...! (χαχα) και ευρωεκλογές μη σου πώ...
Και αν είναι ν' αλλάξει κάτι αυτή την κατάσταση, αυτό θα γίνει μόνο μέσα από την διαδικασία των εκλογών - για να παραμείνει με την σειρά της, ίδια)!
Ευθυμήσαμε και σήμερα! :-)

Κοιτώντας λίγο προς τα πίσω νοιώθω σαν κάτι να χάσαμε στην πορεία
...Αλήθεια τι χάσαμε?
Τι είχαμε, τι χάσαμε... Ίσως μου πει κάποιος.
Δεκτό!
Ίσως κάποιοι από μας όμως να αποκτήσαμε ένα δέσιμο μεταξύ μας, που χαμένο δεν πάει... Ελπίζω να ήταν απλά μια περίοδο χειμερίας νάρκης... (Εμείς κι οι αρκούδες ένα πράγμα...) Στο χέρι μας είναι να ξανανθίσουμε τώρα την άνοιξη (Εμείς και τα χελιδόνια δύο πράγματα...)
{-γιατί καλέ ανθίζουν τα χελιδόνια?
- ... "κελαηδήστε ωραίες μου τουλίπες κελαηδήστε!!" }

Και για το τέλος λίγο άρωμα από Μαστοροχώρια από τις 2 τελευταίες γιορτές (ήταν και ...κοντά κοντά οι άτιμες), και οι ευχές τους είχαν τζακ πότ και μας ήρθαν όλες μαζεμένες...



Οι κερασιές ανθίσμένες στα Μαστοροχώρια τις ημέρες του Πάσχα.



και ένα ...αυτοστολισμένο έλατο αγνατεύει το Γράμμο τις γιoρτινές μέρες των Χριστουγέννων

17.4.09

εξάμηνα

έξι μήνες πέρασαν από τότε που ο σύλλογος νεολαίας μαστοροχωριτών σταμάτησε να μιλάει. στασιμότητα στο μπλογκ. ανησυχία στα μέλη. τι κάνει ο πρόεδρος;;;

μία είναι η απάντηση. δεν έχουμε πρόεδρο! σύλλογο έχουμε, όχι πρόεδρο. έχουμε μέλη, που βαριούνται ή που δεν βαριούνται, που προλαβαίνουν ή που δεν προλαβαίνουν. όλα καλά είναι στην τελική. αλλά η συλλογική δράση και δραστηριότητα είναι η καλλίτερη. εξ ού και η επιτυχία των πάρτυ όπου το ούζο ρέει άφθονο.

άλλη μία άνοιξη είναι μπροστά μας, με χιλιάδες ευκαιρίες και πάρα πολλές ώρες (4320 περίπου και με ένα πρόχειρο υπολογισμό πάντα). άλλος ένας χειμώνας πίσω μας, με χαμένες ευκαιρίες και άλλες τόσες ώρες που μας άφησαν. μερικούς αυτή η άνοιξη μας βρίσκει πλησίον του ποταμού έβρου, με τα πολλά πτηνά του που πετούν ελεύθερα και στις δύο όχθες του. φυλακισμένους σε στρατόπεδα, να αδυνατούν να δράσουν όσο θα ήθελαν, και οφείλουν στην τελική, ενάντια στην καθεστωτική στράτευση των ανθρώπων του έθνους κράτους όπου και βρισκόμαστε. μερικούς άλλους ευτυχώς όχι, τους βρίσκει σε πιο ελεύθερες καταστάσεις (ίσως λίγο πιο ελεύθερες βέβαια). σε κάθε περίπτωση, όλοι μπορούμε να δράσουμε.

και κλείνω αυτήν την ανόητη ανάρτηση, αναπαράγωντας μία είδηση:
----------------------------------------------------------

ΠΕΘΑΝΕ Ο ΑΝΑΡΧΙΚΟΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ABEL PAZ
Σύντροφε, η θύμησή σου θα είναι έμπνευση και νοσταλγία...

Στις 13 Απρίλη, με λιτή ανακοίνωση στο Indymedia της Βαρκελώνης, μας έφτασε η είδηση του θανάτου του Diego Camacho, γνωστού με το ψευδώνυμο Abel Paz, αναρχικού αγωνιστή, που είχε την τύχη να ζήσει από κοντά και από τα μέσα την ισπανική επανάσταση και όλη την μετέπειτα πορεία του αναρχικού κινήματος και συγγραφέα ιστοριογραφικών βιβλίων, ανάμεσα σε άλλα της βιογραφίας του Buenaventura Durruti.

Είμαι αναρχικός, και ο αναρχικός είναι ένας άνθρωπος με συνοχή (πνευματική ειρήνη, η ηρεμία, η εξοχή, να δουλεύεις το λιγότερο δυνατό, όσο είναι απαραίτητο για να μπορείς να ζεις, να απολαμβάνεις την ομορφιά, τον ήλιο. Να απολαμβάνεις τη ζωή με κεφαλαία, τώρα υπάρχει η ζωή με πεζά). Είναι το να έχεις μια προσωπική θεώρηση. Να εφαρμόζεις τις ιδέες σου στην καθημερινότητα στο μεγαλύτερο βαθμό, χωρίς να περιμένεις μέχρι να γίνει η επανάσταση. Αυτό μπορεί να το κάνει ο αναρχικός τώρα.

Είναι μια φιλοσοφική θεώρηση, είναι μια κατάσταση πνεύματος, μια στάση ζωής. Πιστεύω πως αυτή η κοινωνία είναι πολύ άσχημα οργανωμένη, τόσο κοινωνικά όσο και πολιτικά και οικονομικά. Πρέπει να την αλλάξουμε εντελώς. Η αναρχία επικαλείται μια ζωή εντελώς διαφορετική. Με την αναρχία, προσπαθούμε να ζούμε αυτή την ουτοπία λίγο λίγο κάθε μέρα.

----------------------------------------------------------
από το: athens.indymedia.org


αντώνιος, εκ των μαστοροχωρίων